หมอโนอาและโจแอนผู้อบอุ่น 2

หลังจากนั้น เขาทั้งคู่ก็แต่งงานกัน และมือคู่นั้นก็ไม่เคยแยกจากกันอีกเลย

หมอโนอาทำงานไปพร้อมๆกับโจแอน
หมอโนอาคือแขนซ้ายของโจแอน
และโจแอนก็คือแขนขวาของหมอโนอา
เขาทั้งคู่ยังคงสวมแหวนนิ้วมือนั้นไว้ตลอดเวลา

เวลาล่วงเลยผ่านไป

หน้าหนาวกำลังย่างก้าวเข้ามา ในช่วงอายุ 45 ของโจแอน
ความอบอุ่นของโจแอนเริ่มหายไป โจแอนเริ่มมีอาการแปลก
เธอไอ และมีไข้ จึงทำให้คลินิกของหมอโนอาต้องหยุดพัก
เพื่อรักษาอาการของโจแอน โจแอนป่วยเป็นวัณโรค
หมอโนอาทุ่มเทเวลารักษาเธอ โดยไม่ได้พักผ่อน

เมื่อคลินิกปิดลงเป็นเวลานาน พร้อมกับอากาศที่หนาวตลอดเวลา
ทำให้ผู้ป่วยเพิ่มมากขึ้น จนมีผู้คนมานั่งรออยู่หน้าคลินิกเป็นจำนวนมาก
เพื่อรอให้หมอรักษา แต่ก็ไร้วี่แววของหมอโนอา
ผู้คนเริ่มล้มลง และหนาวตาย เด็กๆบางคนพยายามปลุกแม่ของตน
แต่ก็ไม่มีท่าทีที่จะตื่นขึ้น สถาณการณ์ที่เลวร้ายทำให้เกิดจราจลขึ้น
ผู้คนเริ่มพังบ้านของหมอโนอา บ้างปีน บ้างทุบ เพื่อที่จะเข้าไปหาหมอ

และเมื่อไร้กำแพงใดกั้น ทุกๆคนก็หยุดนิ่งราวกับว่าเวลานั้นได้ถูกหยุดลง
ความอบอุ่นแพร่กระจายเป็นวงกว้างออกจากเขตกั้นที่ถูกทำลายนั้น
ความหนาวค่อยๆบางเบา พร้อมกับดอกไม้ที่เริ่มจะผลิใบ
หมอโนอาและโจแอนได้รักษาผู้คนเป็นครั้งสุดท้าย
ในขณะที่ร่ายกายหยุดหายใจไปแล้ว

เขาตายในขณะที่มือขวายังคงสวมแหวนนิ้วมือไว้ที่โจแอน
และมือซ้ายวางไว้ใกล้ยารักษา ห่างกันเพียง 2 เซนติเมตร



เหตุผลเพียงเพราะว่า เขาไม่กล้าที่จะปล่อยมือเธอ



ไม่มีเหตุผลในเรื่องของความรักหรอก มันอาจจะดูโง่ก็ได้
แต่ใครจะรู้ถึงความสำคัญของมัน หากมีรักแท้ การปล่อยมันไป
ก็อาจจะไม่ใช่เรื่องฉลาดที่ควรกระทำ

จบเรื่องของหมอโนอาและโจแอนผู้อบอุ่น....